Μέχρι στιγμής...

 Η σεζόν τελείωσε -ως συνήθως- με πόνο και η μεταγραφική περίοδος ξεκινάει -ως συνήθως- με αμφισβήτηση. Όμως, είναι παράλογο στις 2/6 να προεξοφλούμε πράγματα και να βγάζουμε συμπεράσματα.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μιλάμε με το τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα...

1. Αποκτήσαμε τεχνικό διευθυντή, με συναίνεση του Γιοβάνοβιτς

2. Επιστροφή Ζέκα, όχι για αγωνιστικούς λόγους

3. Κλείσαμε τον Νίκα από τον Λεβαδειακό, ο οποίος έκανε καλή σεζόν αλλά σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να λογίζεται σε πρώτη φάση στο βασικό rotation της ομάδας

4. Χάσαμε τον αρχηγό της ομάδας Κουρμπέλη

5. Ο Σάρλια που προοριζόταν για τέταρτο στόπερ δεν τα βρήκε στο οικονομικό και αποχώρησε

Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις, ο Παναθηναϊκός επέλεξε να διαπραγματευτεί τις ανανεώσεις των συμβολαίων, αφού εκείνα έληξαν. Εάν και δεν πρόκειται για απουσίες που είναι ικανές να κλονίσουν την ομάδα (βλ. Μπρινιόλι), δεν παύουν να λογίζονται ως απώλειες, αφού σε 1,5 μήνα που ξεκινάει η σεζόν το τριφύλλι δεν θα τους έχει στα προκριματικά και ελπίζει να έχει αναπληρώσει τα κενά τους άμεσα με ποιοτικότερους παίκτες.

Τα πιο πάνω είναι τα γεγονότα που έχουν συμβεί.

Στα λόγια και στις φήμες, ο Αλαφούζος είπε πως 3-4 μεταγραφές θα έχουν γίνει μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας, το μπάτζετ θα είναι αισθητά ανεβασμένο, οι αποχωρήσαντες θα αντικατασταθούν από καλύτερους παίκτες, ο Λινγκρ της Σλάβια θα έρθει τελικά και πάει λέγοντας...

Αμφισβήτηση είναι λογικό να υπάρχει, αφού αυτή δημιουργείται με βάση τον...πρότερο βίο της συμπεριφοράς στις μεταγραφικές περιόδους, που χαρακτηρίστηκαν από καθυστερήσεις και όχι -εν τέλει- υψηλή επιτυχία.

Όμως, συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν τώρα. Σε 1 μήνα που η ομάδα θα προετοιμάζεται για τον πρώτο στόχο της σεζόν, ναι. Και ελπίζουμε να μην φτάσουμε στο...και πέντε για να αντιληφθούμε πως δεν έχουμε πάρει ποιοτικούς παίκτες και πως το γκολ αποτελεί πάλι πρόβλημα.

ΥΓ: Στο μυαλό του Γιοβάνοβιτς πιθανότατα ο Βέρμπιτς θεωρείται σαν μεταγραφή. Η ποιότητα του είναι δεδομένη αλλά δεν θυμάμαι πολλούς που να ρέφαραν μια τραγική τους χρονιά (πχ Αϊτόρ). 

ΥΓ2: Ένα άλλο ζήτημα είναι οι φορ, με την ομάδα να πορεύεται του χρόνου με τους ίδιους. Ούτε εκεί μπορώ να φανταστώ πως ο Σπόραρ των 3-4 κλασικών ευκαιριών θα καταφέρει να σκοράρει χωρίς να θέλει άδειο τέρμα με την μπάλα μισό μέτρο από την γραμμή...