Τι όμορφο πράγμα που είναι, να βάζεις το ματς για να δεις την προσπάθεια των κοριτσιών στην πρεμιέρα του Eurocup και δίχως να είσαι προετοιμασμένος, να ακούς συνθήματα του τριφυλλιού...
Σίγουρα, αυτό το συναίσθημα δεν είναι ομορφότερο από αυτό που ένιωσαν αυτοί που τραβήχτηκαν στο Βέλγιο από τις γύρω πόλεις και χώρες για να δουν την τριφυλλάρα από κοντά.
Το έχω ξαναπει και δεν θα βαρεθώ να το λέω. Η φάση του Ερασιτέχνη είναι άλλου επιπέδου. Δεν έχει την δόξα της μπάλας και του μπάσκετ, αλλά έχει μια ασύγκριτη μαγεία, που είναι αδύνατο να εξηγηθεί εάν δεν έχεις τραβηχτεί σε κλειστά ξεχασμένα από τον Θεό για να δεις το τριφύλλι...
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ σεβασμός σε αυτούς τους ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥΣ λοιπόν!
ΥΓ: Ακριβώς αυτά πρέπει να δείχνουμε, γιατί αυτές οι ρομαντικές συμπεριφορές πρέπει να εμπνέουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου