Κι εκεί που όλα πήγαιναν τέλεια...ξαφικά λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου, γίναμε αυτόπτες μάρτυρες ενός περιστατικού που μας άφησε όλους...κάγκελο.
Μλαντένμοβιτς και Αράο άρχισαν να αρπάζονται για μια εκτέλεση φάουλ (πιθανότατα), με τους συμπαίκτες τους σε πρώτο χρόνο να προσπαθούν να τους χωρίσουν και τον Γιοβάνοβιτς να τους βγάζει εκτός ενδεκάδας και τους δύο στην ανάπαυλα του ημιχρόνου.
Πέραν της ολόσωστης απόφασης του προπονητή, μιας και τέτοιες συμπεριφορές πρέπει να κόβονται μαχαίρι και να μην μένει καμία υπόνοια πως μπορεί να επιτραπούν για οποιονδήποτε μέσα στην ομάδα.
Εκτός λοιπόν του αυτονόητου...πως είμαστε κατά αυτής της αντίδρασης των δύο παικτών μας, δεν παύει ό,τι έγινε να αποτελεί μια ξένη εικόνα για τα τελευταία 3 χρόνια, που η ομάδα πορεύεται με τον Γιοβάνοβιτς.Δεν συνάδει με το οικογενειακό κλίμα που έχει δημιουργηθεί και βγαίνει όλον αυτόν τον καιρό προς τα έξω.
Ούτε ζούμε μέρες Μπόλονι, ούτε έχουμε το...τίποτα για στόχο.
Ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του και αμφότεροι να καταλάβουν πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να διαταράξει στο ελάχιστο την ηρεμία της ομάδας.
ΥΓ: Για την ιστορία...όταν οι παίκτες γύρω από την μπάλα και συζητούσαν για την εκτέλεση, ο Αράο έφυγε από το κέντρο της άμυνας και με τις κινήσεις του σαν να την έλεγε στον Μλαντένοβιτς που ήταν εκεί πέρα;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου