Κατά την άφιξη του στην Ελλάδα, άπαντες μιλούσαν για την έντονη παρεμβατικότητα του στην διάρκεια των παιχνιδιών. Δεν χρειάστηκαν πολλά παιχνίδια για να καταλάβουμε για τα καλά πως αρέσκεται σε ένα "όργιο" αλλαγών που σε πολλούς μοιάζουν αλλοπρόσαλλες και επικίνδυνες.
Αυτά με έναν αστερίσκο, αφού όντως από το ντεμπούτο του αντιμετωπίζει ουκ ολίγες απουσίες βασικών παικτών και προχωράει περισσότερο σε...ενδεκάδες ανάγκης. Δεδομένα αυτό θα αρχίσει να αλλάζει, αφού στην φαρέτρα του θα υπάρχουν ολοένα και περισσότερα "όπλα".
Μέχρι τότε...έχω να πω, πως στο Περιστέρι είδαμε τον πιο ήρεμο παιχνίδι επί ημερών του. Μια ομάδα με ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό, ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας, δίχως ιδιαίτερη αυξομείωση στις εντάσεις της και εν τέλει αποτελεσματική.
Αυτό φαινόταν ολοένα και περρισότερο με την πορεία του ματς και κυρίως φάνηκε στην μη παρεμβατικότητα του Τερίμ, κάνοντας την πρώτη αλλαγή του μάλιστα στο 90'. Προφανώς σε όλο αυτό βοήθησε και ο Ατρόμητος που είχε κλειστεί πίσω και δεν ήταν καμία ομάδα με μεγάλη ποιότητα. Όμως αυτό δεν αναιρεί πως ο Παναθηναϊκός σήμερα πραγματοποίησε το πιο...ήρεμο παιχνίδι του επί ημερών Τούρκου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου