Με δύο γρήγορα γκολ (3' Μπακασέτας - 52' Ιωαννίδης) στις αρχές των δύο ημιχρόνων, ο Παναθηναϊκός πήρε μια νίκη...που έπρεπε να πάρει απέναντι στον Άρη και δεν είχε άλλες απώλειες στην μάχη του για το πρωτάθλημα.
Μετά τις δύο συνεχόμενες γκέλες απέναντι σε Λαμία και Κηφισιά, το ζητούμενο ήταν ένα. Να μην υπάρξουν άλλοι χαμένοι βαθμοί. Αυτό επετεύχθη και το τριφύλλι παραμένει στο -3 από την κορυφή. Όπως τα έκανε...κι όσο η Άεκ δεν χάνει βαθμούς, κάθε παιχνίδι δεν μοιάζει, αλλά είναι τελικός, καθώς οποιαδήποτε νέα απώλεια πετάει εκτός την ομάδα από την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Θα ήθελα να πιαστώ από θετικά στοιχεία μετά το 2-0, αλλά τα...πρόσφατα τέρατα που είδαμε δεν μου το επιτρέπουν. Το μυαλό όλων πρέπει να είναι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, άρα το επόμενο παιχνίδι κόντρα στον Όφη δεν δικαιολογεί καμία γκέλα. Πρέπει να πάρουν πρέφα άπαντες πως ένα Χ ή μια ήττα...σχολάει τον γάμο, εφόσον η τελική βαθμολογία πριν τα play off μας βρει στο -5 ή -6.
Η ομάδα του Τερίμ πρέπει να βγάλει το περιβόητο πνεύμα νικητή και να το συνδυάσει με ποιότητα και αποτελεσματικότητα.
Τα 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι...άπειρα και τα 15 ακόμη περισσότερα. Προσωπικά, η ομάδα δεν με πείθει πως μπορεί να τα καταφέρει, όμως όσο είμαστε μέσα στο παιχνίδι δεν επιτρέπεται να μην ελπίζουμε.
ΥΓ: Με ένα μαγικό ραβδί, να τρέχαμε τον χρόνο 4 σεζόν μπροστά και να μας έβρισαν με 2-3 πρωταθλήματα και άλλα τόσα Κύπελλα. Να έφευγε από πάνω μας αυτή η μιζέρια, που δεδομένα υπάρχει από την φιγούρα του ιδιοκτήτη και τα ατελείωτα χρόνια μη κυριαρχίας μας στους τίτλους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου