Δυστυχώς, ο Παναθηναϊκός τρέχει σε διαφορετικές ταχύτητες. Δυστυχώς, θεωρείται ως μια οντότητα αλλά δεν είναι.
Από την μια έχουμε το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που τραβάνε αντίθετες πορείες εδώ και 3 δεκαετίες και από την άλλη έχουμε τον Ερασιτέχνη που ανά καιρούς ψάχνει που θα πλαγιάσει για λίγα ξεροκόμματα.
Σήμερα, πιο χαρακτηριστικό στοιχείο από το γηπεδικό δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Τόσο στην ΠΑΕ όσο και στην ΚΑΕ ακούμε για νέα γήπεδα αλλά μόνο στην δεύτερη τα βλέπουμε.
Στην ΚΑΕ έχουμε μια εξέλιξη. Συνεχής εξέλιξη με έργα, επαγγελματισμό (ασχέτως αν η τιμολογιακή πολιτική έχει ξεφύγει) και προσπάθεια βελτίωσης των ατελειών. Ένα ΟΑΚΑ που αποκτήθηκε και ανακαινίζεται ριζικά με καινοτόμο τρόπο και όχι με κοπιαρισμένα σχέδια.
Στην ΠΑΕ έχουμε μια επανάληψη. Από την Λεωφόρο στο ΟΑΚΑ με στόχο τον Βοτανικό. Πόσες φορές το ίδιο έργο; 3; 4; Και την ίδια στιγμή αντιεπαγγελματικές τακτικές με τελευταία και πλέον προκλητική, την αφαίρεση της υποχρεωτικότητας της κάρτας μέλους/φίλου.
Όλοι κρίνονται από τις επιλογές και αντιστοίχως γεύονται τους καρπούς των πεπραγμένων τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου